Widłak wroniec (Huperzia selago) jest jednym z przedstawicieli rodziny widłakowatych. W Polsce występują dwie formy tego gatunku: H. selago for. imbricatum charakterystyczny dla regionów górskich i skalistych oraz H. selago for. laxum, którą spotkać można w różnych lasach. Podobnie jak wszyscy inni przedstawiciele tej rodziny, wroniec jest w Polsce objęty ochroną. Warto również podkreślić, że H. selago jest jedynym występującym w Polsce przedstawicielem rodziny Huperziaceae. Rodzina ta jest w ostatnich latach dosyć intensywnie badana ze względu na zdolność syntezy huperycyny, substancji pochodzenia roślinnego hamującej aktywność esterazy acetylocholinowej. Zahamowanie tej aktywności zdaje się zwalniać rozwój choroby Alzheimera. Aby jednak substancja ta mogła stać się lekiem konieczne jest opracowanie metod jej pozyskiwania. Ze względu na problemy związane z syntezą chemiczną, najintensywniej ostatnio badaną metodą są kultury tkankowe H. selago. To właśnie podczas badań nad kulturami tkankowymi wrońca, prowadzonych na Wydziale Farmacji Akademii Medycznej w Warszawie, okazało się iż na poziom syntezy huperycyny wpływają grzyby endofityczne. Identyfikacją gatunków endofitycznych widłaka wrońca zajęła się Pracownia Mykologiczna Zakładu Systematyki i Geografii Roślin Uniwersytetu Warszawskiego. Temat grzybów rozwijających się wewnątrz tkanek roślinnych jest bardzo słabo poznany zwłaszcza jeśli chodzi o gatunki z rodziny widłakowatych. Do dziś dnia ukazała się zaledwie jedna publikacja, analizująca endofity H. selago z dwóch kanadyjskich stanowisk. Nasze badania, stanowiące temat pracy magisterskiej jednej ze studentek Wydziału Biologii, mają na celu porównanie grzybów endofitycznych obydwu form wrońca z jak największej liczby stanowisk. W celu przeprowadzenia badań zebrana została już większość materiału z siedlisk na terenie Polski. Teraz interesujące wydaje się nam pozyskanie materiału także z innych siedlisk w Europie. Wybraliśmy Norwegię ponieważ widłak wroniec jest gatunkiem, który występuje tam pospolicie oraz nie jest objęty ochroną. Ponadto ciekawa wydaje się być analiza osobników z siedlisk położonych w Europie, ale o warunkach klimatycznych zbliżonych do tych z siedlisk w północnej Kanadzie.

- zebranie dodatkowego materiału do pracy magisterskiej Julii Budziszewskiej
- ustalenie czy istnieją różnice w mykoflorze widłaka wrońca z różnych siedlisk
- próba odpowiedzi na pytanie: czy istnieją różnice w mykoflorze endofitów pomiędzy Europą i Ameryką Północną - ustalenie czy da się powiązać występowanie określonych gatunków endofitycznych z poziomem syntezy huperycyny