Lichenometria jest ostatnio dynamicznie rozwijającą się metodą pozwalającą na datowanie powierzchni skalnych, z których lodowiec ustąpił w ciągu ostatnich kilkuset lat. Opiera się ona na zależności pomiędzy średnicą plechy, a wiekiem porostu i służy do oszacowania wieku powierzchni, na której się on rozwija. Metoda ta jest w ostatnich latach rozwijana ze względu na niewielkie koszty, w porównaniu z metodą radiowęglową lub dendrochronologią. Otrzymywane dotychczas wyniki zdają się być bardzo zachęcające, jednak wzrost porostów zależy nie tylko od wieku, ale także od wielu innych czynników takich jak chociażby stopień nasłonecznienia. Ze względu na tę zmienność ważne jest wykonanie krzywych wzorcowych dla jak największej liczby miejsc, co pozwoliłoby zwiększyć dokładność metody. Krzywe te tworzy się w oparciu o pomiary wykonane w miejscach, których dokładne daty utworzenia są znane. Ponadto aby krzywa dla danego regionu była wiarygodna, pomiary powinny być wykonane w kilku powtórzeniach.

Moreny przed lodowcem Storbreen spełniają wszystkie powyższe wymogi: znane są daty ich utworzenia oraz mają już wykonaną krzywą kalibracyjną. Wykonując pomiary na tym obszarze uczestnicy obozu (zarówno biolodzy jak i geolodzy) będą mieli okazję zapoznać się z metodą, jednocześnie wykonując powtórną analizę, która pozwoli zweryfikować wiarygodność krzywej kalibracyjnej.